داستان جاستین

هیچ‌وقت از رویاهایت دست نکش!

من جاستین گوناوان از مدرسه راهنمایی Secondary One هستم.

امروز می‌خواهم درباره رویاها صحبت کنم. همه افراد پیر و جوان رویاهایی دارند.

من رویای سخنران و نویسنده شدن را دارم... اما زندگی همیشه هموار نیست. جاده همیشه هموار نیست.

من به اختلال گفتاری شدید مبتلا شدم. تا زمانی که ... واقعاً صحبت نمی‌کردم.
پنج ساله بودم. ساعت‌ها و ساعت‌ها درمان به من کمک کرده بود تا به جایی که الان هستم برسم، هنوز متلاطم و مشکل داشتم.

آیا تا به حال به خودم ترحم کرده‌ام؟
آیا برای خودم متاسفم؟
آیا من هرگز از رویای خود دست می‌کشم؟

نه!! فقط باعث شده بیشتر و بیشتر کار کنم.

بگذارید با شما صادق باشم، گاهی اوقات بله.

ممکن است از وضعیتم ناامید، خسته و کمی دلسرد شوم.

خب، من معمولاً چه کار می‌کنم؟ نفس می‌کشم، استراحت می‌کنم و ریلکس می‌کنم، اما هرگز تسلیم نمی‌شوم!

جاستین گوناوان (15)

به جاستین بگو که چقدر مورد تشویق قرار گرفته‌ای اینجا

اطلاعات بیشتر درباره جاستین…

اسم جاستین ریشه فرانسوی دارد! ریشه آن فرانسوی قدیمی است و به معنی "عدالت."

جاستین در دو سالگی به اوتیسم مبتلا شد. او تا پنج سالگی قادر به صحبت کردن نبود. او هفته‌ای ۴۰ ساعت تحت درمان قرار می‌گرفت. ۱۵ مدرسه او را نپذیرفتند تا اینکه بالاخره یکی پیدا شد. در هفت سالگی، مهارت نوشتاری او تنها ۰.۱ درصد ارزیابی شد، اما تلاش‌های مادرش برای آموزش نحوه نگه داشتن مداد و نوشتن به او نتیجه داد. در هشت سالگی، نوشته‌های جاستین توسط یک ناشر ملی منتشر شد.

جاستین با وجود مشکلاتش در صحبت کردن و درگیری‌های روزانه با اوتیسم، از نوشته‌هایش برای الهام بخشیدن و تشویق دیگران در سراسر جهان استفاده می‌کند و چالش‌هایش را به منبع قدرت تبدیل می‌کند. نوشته‌های او را می‌توانید در اینستاگرام ببینید. @justinyoungwriterجایی که او همچنان سفر خود را به اشتراک می‌گذارد و با مردم در سراسر جهان ارتباط برقرار می‌کند.

عکس از اسکات وب